Από τη σύλληψη ως την αγκαλιά της μάνας (μέρος 1ο – η Επιλογή)

Το συγκεκριμένο άρθρο, αποτελεί, το ληκτικό μέρος ενός σεμιναρίου διάρκειας εννέα ωρών με τίτλο Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ… και που είναι βασισμένο στη Διδασκαλία του Σ. Αττεσλή, του «Δάσκαλου» των Ερευνητών της Αλήθειας. 

Γράφει ο Ντινος Αναγνωστόπουλος 

Το τεστ βεβαίωσε την εγκυμοσύνη. Η Μάνα ζήτησε αυθόρμητα προστασία και καθοδήγηση.

Στον κόσμο που ζούμε κάθε μέρα είχαμε Οδηγό και Εκπαιδευτή τον «Δάσκαλο».

Τώρα, όμως, ανταποκρίθηκε και από τον Ουρανό, πρώτος στο κάλεσμα, ο Δάσκαλος Γ.

• Πώς αισθάνεσαι; Ρώτησε τη Μάνα.
• Συγκίνηση και Χαρά, του απάντησε.

Πέρασε λίγος καιρός, για να «ακούσει», κάπως από μακριά, κάπως από το βάθος την ίδια απάντηση. Ήταν από μια φωνούλα, που παρακολουθούσε διακριτικά να μεγαλώνει κύτταρο-κύτταρο το όχημα για το καινούργιο της ταξίδι.

Γι’ αυτήν τη «φωνούλα» μιλούσε ο «Δάσκαλος» Αττεσλής.

Στους υπεραισθητούς κόσμους κατά το τέλος του κύκλου μιας Προσωπικότητας φτιάχνεται το σχέδιο της επόμενης ενσάρκωσης.

Το σχέδιο είναι λεπτομερές. Εξαρτάται από το βαθμό καθαρότητας της Ψυχής, από τα εναπομένοντα μαθήματα, από τη ρύθμιση χρεο-πιστωτικών εκκρεμοτήτων, όπως και από τον συγκεκριμένο ρόλο, με τον οποίον θα συμβάλλει η συγκεκριμένη Ψυχή κατά τη νέα της ενσάρκωση στην εξέλιξη του συνόλου της κοινωνίας των ανθρώπων.

Δεν περιλαμβάνει, δηλαδή, το σχέδιο μόνο το σκοπό της ενσάρκωσης, αλλά είναι μια λεπτομερής καταγραφή, ένας λεπτομερής σχεδιασμός, μια λεπτομερής περιγραφή όλων των ενεργειών που πρέπει να εκτελεστούν, μια λεπτομερής περιγραφή όλων των δραστηριοτήτων τις οποίες θα εκτελέσει το όν σε πολύ καθορισμένο χρονικό διάστημα, προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός.

Παρά ταύτα, άσχετα αν οι Νόμοι του Αιτίου προς το Αποτέλεσμα  (Ειμαρμένη, Κάρμα) δώσουν το κατάλληλο περιβάλλον στην Ψυχή Αυτοεπίγνωση, για να επανενσαρκωθεί, δεν αφαιρείται από την ανθρώπινη Προσωπικότητα η δυνατότητα της προσωπικής Βούλησης, των επιλογών και των αποφάσεων.

Με αυτή τη διαδικασία επιλέγεται η δόνηση της Ψυχής με την οποία θα γίνει γνωστή στον χώρο, μέσα στο κοσμικό σύμπαν.

Αυτή η συγκεκριμένη δόνηση, που την επιλέγει η Ψυχή μαζί με τους Πνευματικούς Νόμους, προκειμένου να γνωστοποιήσει στο σύμπαν την παρουσία της, θα προκαθορίσει το χαρακτήρα και τη μορφή του ατόμου που θα γεννηθεί, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο θα έλθει.

Οι ψυχές έχουν αφεθεί στη διάθεση του Σύμπαντος. Και την ώρα συνεύρεσης ενός ζεύγους ανθρώπων επιλέγεται μια Ψυχή, που η δόνησή της αντιστοιχείται προς τον κοινό κραδασμό, τον οποίον θα εκπέμψει το ζεύγος γονέων κατά τη στιγμή του αμοιβαίου οργασμού. Όχι ο πιο δυνατός κραδασμός, αλλά ο πιο κατάλληλος.

Έκτοτε η Ψυχή πλάθει το σώμα της. Και φτιάχνει τα χαρακτηριστικά της, τις αδυναμίες της, τις ικανότητές της, τα προβλήματά της.

• Άρα – τον ρώτησα – δεν επιλέγει η ίδια η Ψυχή, πού θα κατέβει;
• Και ναι και όχι.

Καταρχήν ή ίδια δεν μπορεί να επιλέξει σε ποια κατάσταση θα βρει τον κόσμο όταν γεννηθεί.

Και έπειτα σημαντικό ρόλο παίζει η ώρα της σύλληψης. Είναι σαν να άνοιξε σε κατάλληλο χρόνο το κανάλι καθόδου.

Μετά την επιλογή του γονεϊκού της περιβάλλοντος – λέει ο Δάσκαλος Αττεσλής – ενεργοποιεί η Ψυχή το πλέον κατάλληλο σπερματοζωάριο με καθορισμένο γονιδίωμα (συνδυασμοί DNA), αυτό, δηλαδή, που χρειάζεται, για να εμφανιστούν τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης προσωπικότητας και να προωθηθεί το πρόγραμμα της ενσάρκωσης. Το επιλεγμένο σπερματοζωάριο, κατόπιν, θα εισχωρήσει στο ωάριο, θα γίνει η σύλληψη και θα αρχίσει να σχηματίζεται  – υπό την καθοδήγηση αρχικά της Μόνιμης Προσωπικότητας και των Αρχαγγέλων – το μελλοντικό παχυλό σώμα, ο φορέας της καινούργιας Προσωπικότητας.

Ο «Δάσκαλος», καθώς  παρακολουθεί ενορατικά, περιγράφει την αόρατη διαδικασία στα αιθερικά πεδία, από την οποίαν θα προκύψει η μορφή του νέου ατόμου. Αξίζει να παρακολουθήσουμε την περιγραφή.

Ο πνευματικός πυρήνας του νέου ατόμου περικλείεται σε ένα ωοειδές Νοητού Φωτός. Στο κέντρο αυτού του ωοειδούς βρίσκεται η Ψυχή Ανώτερος Εαυτός.

Σ’ αυτό το ωοειδές αρχίζει να εργάζεται ο Χριστός Λόγος μαζί με το Άγιο Πνεύμα και με την Ψυχή.

Μέσα στο ωοειδές δημιουργείται πρώτα μια γραμμή και μια σφαίρα  φωτός που περικλείει τη γραμμή.

Η σφαίρα ανεβαίνει στο άνω άκρο της γραμμής και θα γίνει το κεφάλι του ανθρώπου.

Η γραμμή θα αποτελέσει τη σπονδυλική στήλη του ατόμου.

Πάνω στη σφαίρα  θα δρα η Πανσοφία, η Παντοδυναμία και η Παναγαθότητα.

Στο κέντρο της Γραμμής θα δρα ο Χριστός Λόγος. Θα γίνει ο Ιερός Δίσκος της Καρδιάς.

Στο κατώτερο σημείο της γραμμής θα δρα το Άγιο Πνεύμα.

Το κάτω σημείο έχει δυο πόλους, δύο κέντρα ενέργειας.

Το πιο χαμηλό θα είναι τα γεννητικά όργανα και λίγο πιο πάνω το Ηλιακό πλέγμα..

Ένας επιστήμων εμβρυολόγος σ’ αυτή την περιγραφή, που αφορά το «ενεργειακό» σώμα του νέου ατόμου, ασφαλώς θα θυμηθεί την κατοπινή αρχική μικροσκοπική εικόνα ενός ανθρώπινου εμβρύου 10-20 ημερών (εμβρυική άλως, μυελική αύλακα, κεφαλική απόφυση, αμάρα κλπ).

Και συνεχίζει ο «Δάσκαλος»:

Τότε αρχίζουν οι πρώτοι κραδασμοί δημιουργίας. Ένας Μιχαήλ κάτω από το Άγιο Πνεύμα προκαλεί τους κραδασμούς και παράγει μια σφαιρική κίνηση ως ρομφαία πύρινη και περιστρεφόμενη.

Αμέσως το ιερό Πυρ παίρνει τη θέση του στο κάτω-κάτω άκρο της γραμμής.

Τέλος πρώτου μέρους