Δεν υπάρχει θρησκεία, από την αρχαία εποχή, που να μην αναφέρεται με σεβασμό στους αόρατους φύλακες-οδηγούς του ανθρώπου.
Από την ελληνική αρχαιότητα μας είναι γνώριμο το Δαιμόνιο του Σωκράτη.
Ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Πρόκλος συνέλαβε στο σωκρατικό πνεύμα που διαπνέει τα πλατωνικά κείμενα όσο κανείς άλλος και μας το μεταφέρει στα γραπτά του.
Η ευσεβής για τους αρχαίους Έλληνες λέξη ΔΑΙΜΩΝ (ΔΑΗΜΩΝ = γνώστης) παράγεται από το ρήμα δαίω = μοιράζω, αφού γνωρίσω, στον καθένα την τύχη του. Από εδώ παράγεται και η λέξη ευδαιμονία, η οποία ήταν και ο σκοπός ζωής των Ελλήνων. Σύμφωνα με τον Δημόκριτο, «Η ευδαιμονία δε βρίσκεται ούτε στα κοπάδια, ούτε στο χρυσάφι, μα στην ψυχή που είναι κατοικία του Θεού».
Ο δε Αριστοτέλης στα «Ηθικά Νικομάχεια» γράφει ότι η ευδαιμονία είναι αποτέλεσμα του βιώματος της τέλειας αρετής.
Στο έργο του «Περί του Σωκράτους δαιμονίου» ο Πλούταρχος αναφέρει πως οι απλοί άνθρωποι το έβλεπαν σα μια εσωτερική φωνή αποτρεπτική κακών πράξεων.
Ο ίδιος ο Πλούταρχος, τέλος, διατυπώνει τη θεωρία ότι το δαιμόνιο αυτό δεν είναι άλλο παρά μια ανώτερη διαμεσολαβητική δύναμη με την οποία τα ανώτερα όντα επικοινωνούν με τους ανθρώπους.
Το δαιμόνιο του Σωκράτη μεσολαβούσε προκειμένου να του δίνει θεϊκές πληροφορίες ή να τον αποτρέπει από αυτά που ήθελε να κάνει: «προτρέπει μεν ουδέποτε, αποτρέπει δε αεί». Γιατί ο Σωκράτης πολλές φορές, εμπνεόμενος από το πάθος του να πληροφορήσει, δεν καταλάβαινε την καταλληλότητα των ακροατών του! Οι δαίμονες, λοιπόν, της αρχαιότητας δεν είναι παρά αγγελικές οντότητες, θα λέγαμε σήμερα, που μεσολαβούν μεταξύ θεού και ανθρώπων για να τους βοηθήσουν. Εξ άλλου, Άγγελος σημαίνει αγγελιοφόρος.
Σήμερα, η θεϊκή βοήθεια των φωτεινών οδηγών-αγγέλων θα μπορούσε να είναι στην υπηρεσία των ανθρώπων, αλλά με μια προϋπόθεση, πρέπει να τους καλέσουμε. Πρέπει να ζητήσουμε την παρουσία και τη βοήθειά τους, «Τω αιτούντι δοθήσεται». Είναι η μοναδική προϋπόθεση, γιατί σέβονται την ελεύθερη βούλησή μας. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τη ζωή και τις αποφάσεις του(ο Θεός είναι αναίτιος). Είναι επιλογή μας να τους ζητήσουμε να έρθουν. Το αίτημα αυτό περιμένουν!
Η Αγάπη τους για τους ανθρώπους είναι αστείρευτη, ανιδιοτελής και άνευ όρων. Καθημερινά σε κάθε δυσκολία, σε κάθε πρόβλημα, είναι δίπλα μας, αν τους καλέσουμε. Είναι οι αγαπημένοι οδηγοί που χαίρονται να μας προστατεύουν, να μας συμβουλεύουν και να μας οδηγούν στις σωστές αποφάσεις και λύσεις, όταν εμείς -φοβισμένοι- τα έχουμε πελαγώσει και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, ποια απόφαση να πάρουμε και ποιο δρόμο να ακολουθήσουμε.
Δεν έχουμε παρά να τους ζητήσουμε να εκδηλώσουν την παρουσία τους. Σύντομα θα τους συνηθίσουμε και θα μας γίνουν απαραίτητοι! Μπορούμε ακόμα να τους ζητήσουμε να μας δώσουν ιδέες, να μας εμπνεύσουν στις δημιουργίες μας. Ακόμα, να ζητήσουμε βοήθεια σε θέματα υγείας και θεραπείας μας! Να ζητήσουμε να βιώσουμε και να νιώσουμε τη δύναμή τους! Να ζητήσουμε να μάθουμε το όνομά τους. Είναι κοντά μας πριν ακόμα γεννηθούμε! Περιμένουν το κάλεσμά μας για να τεθούν στην υπηρεσία μας. Δημιουργήθηκαν πριν από τον άνθρωπο και πριν από τη δημιουργία του ορατού κόσμου. Ο αριθμός τους είναι ανυπολόγιστος και απροσμέτρητος.
Πολλοί άνθρωποι έχουν να αναφέρουν κάποιο περιστατικό στη ζωή τους, π.χ. ότι άκουσαν μια φωνή να τους προειδοποιεί να κόψουν ταχύτητα, ενώ οδηγούσαν, γλυτώνοντας το ατύχημα!
Επικοινωνούν μαζί μας με πολλούς τρόπους: Άλλοτε σαν ψίθυρος στο αυτί, άλλοτε σαν επιτακτική εσωτερική φωνή, όπως στην περίπτωση του Σωκράτη. «Μπορεί να γίνουν αντιληπτοί σαν ένα αεράκι, σα μια ευχάριστη μυρωδιά λουλουδιών, λιβανιού ή τριαντάφυλλου. Ακόμη, σα μια αίσθηση έντονης θερμότητας σε κάποιο σημείο του σώματος. Μπορεί να εμφανιστούν με ανθρώπινη μορφή ή σα φωτεινά όντα ή και σα σφαίρες φωτός. Σε κάθε περίπτωση, εκπέμπουν ένα είδος ακτινοβολίας. Αυτή η ακτινοβολούσα απεικόνιση όντων εμφανίζεται σε μελανόμορφα ελληνικά αγγεία, σε αρχαία κινέζικα πιάτα ή ακόμα και σε προϊστορικές βραχογραφίες αποδεικνύοντας πως πρόκειται για μια πανανθρώπινη δια-θρησκευτική εμπειρία…».
«Tον άγρυπνον φύλακα της εμής, ψυχής και προστάτην, της ζωής μου και οδηγόν, θεόθεν ον έλαχον υμνώ σε, Άγγελε θείε Θεού Παντοκράτορος». Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου- Τόµος Ϛ΄: Περί Προσευχής.
Ποτέ να μην ξεχνούμε ότι ο Φύλακας Άγγελός μας αοράτως βρίσκεται πάντα κοντά μας, μας φρουρεί και μας προσέχει.
Νίκος Γ. Δαφόπουλος – Σύμβουλος Ορθού Τρόπου Ζωής & Διατροφής, Διπλωματούχος του Κέντρου Έρευνας CE.RE.D.OR -«Vie et Action» Γαλλίας.
